temperaturą termodynamiczną
Encyklopedia PWN
fiz. jeden ze sposobów przekazywania energii między układami makroskopowymi, pozostającymi we wzajemnym kontakcie (układ termodynamiczny). Polega na przekazywaniu energii chaotycznego ruchu cząstek w zderzeniach cząstek tworzących te układy, z czym wiąże się zmiana energii wewnętrznej układów.
energia swobodna, funkcja Helmholtza,
jeden z potencjałów termodynamicznych, odpowiadający wyborowi temperatury T, objętości V, liczby cząstek N i współrzędnych uogólnionych {xi} jako zmiennych niezależnych: F = F(T, V, N, xi);
dział fizyki teoret. zajmujący się badaniem właściwości układów makroskopowych, tj. układów składających się z olbrzymiej liczby cząstek;
funkcja podziału, funkcja rozdziału, suma statystyczna,
fiz. funkcja zdefiniowana w kanonicznym zespole Gibbsa (Gibbsa zespoły statystyczne) jako: Z = ΣQexp[−E(Q)/(kBT)], gdzie E(Q) — energia układu opisanego mikrostanem Q, T — temperatura, kB — stała Boltzmanna;
równania opisujące związki termodynamiczne zachodzące dla poszczególnych faz w wieloskładnikowym układzie termodynamicznym;
